Poesiaren xalotasuna eta benetakotasuna, sinbolismotik eta soberazko lirismo edota nostalgiatik urrun; doinu, sonoritate eta kantaeraren giro egokia eta gardentasuna; poesia eta kantua, kantua eta poesia, sentsibilitate handiz jabal eta eder uztartuak... Ruper Ordorikak ohituta gauzka bakan lortzen baita goi-mailakoa izaki, atzean lan handia daukana izaki, kantuak gisa horretan ontzea. Emaitza ezin ederragoa da, hain zuzen, mundua biltzen duen oihartzuna osatu nahi luketen kantuez osatua.